zondag 4 januari 2015

Echo1: moeizaam

Moeizaam.
De kop wil wel maar de benen lijken verkeerd onder het lijf te staan. 
Of wil de kop eigenlijk ook niet. Is het teveel met andere zaken bezig. Piekerzaken die maken dat ik 's-avonds als een blok in slaap val, 's-ochtens alles behalve fit weer opsta en als ik niet uitkijk ik telkens opnieuw op de bank in slaap sukkel.
Het zonnetje schijnt, zonder eten of drinken meegenomen te hebben zie ik wel wat deze training brengt. Vlak voor het WitteVeen besluit ik linksaf Duitsland in te hobbelen. Via de Haarmühle weer terug naar Nederland en met een lusje vlak voor Haaksbergen weer richting Enschede. Ik loop maar het loopt niet echt. Ruim 30 kilometer onder een waterig zonnetje.
Het maakt niet uit. Niks moet hoewel een driecijferig weektotaal leuk is. Gewoon, omdat dat leuk is. Een kleine oppepper. Een soort valse start van een programma dat morgen pas start.
In negen maanden klaarstomen voor de Spartathlon.
Met als tussendoortjes de 6 uurs van Münster, Limburg Zwaarste, de route van de Batavierenrace als solo-loper en een trainingskamp eind september in Zwitserland. 
Het gaat me lukken.
Morgen start het programma: ondersteunende krachttraining in de zaal van Fysiogym.
Vanavond moest er nog een lastig Helmerzijde familiebezoek uitgevoerd worden.
Ook daar gaat een behandelprogramma stap voor stap.
Je zou wel sneller willen maar sneller is niet altijd beter.
Stap voor stap.
Van 103 kilometers deze week richting 250 km in de topweken.
Negen maanden met echo's die vertellen hoe het er aan toe gaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten