zaterdag 31 januari 2015

echo 3: lopen, lopen, lopen

De vorm groeit.

Het maakt niet uit of het regent, hagelt, stormt. 
Zelden maken de omstandigheden dat ik er niet op uit trek. 

Eigenlijk bijna nooit.
Okee, ijzel.
Als het ijzelt ga ik niet lopen. Of een zware blessure moet roet in het eten gooien. En dan moet het ook echt beter zijn om even niets te doen. De pijntjes van afgelopen maand waren soms reden om een heuveltraining te vervangen door een vlakke. 
Verder ging eigenlijk alles volgens plan en zelfs beter dan volgens plan.

Nieuw, of liever gezegd: terug van weggeweest is de wekelijkse krachtsessie bij Fysiogym. Ik merkte steeds vaker dat ik aan het einde van langere lopen wat ingezakt ging lopen. En dus lig ik te zweten op een matje, keurig op een handdoekje, samen met andere sporters die revalideren van een blessure. Krachttraining zonder ook maar één apparaat aan te raken of zonder ook maar één gewicht op te tillen. En toch is de training dusdanig zwaar dat de sporttas na zo’n sessie aanvoelt als een zak vol stenen.


Januari telde 31 dagen. De moraal is redelijk goed. Eén absolute rustdag, gemiddeld ruim een halve marathon per dag. Het accent ligt op snelheid, inhoud en niet al te lange duurlopen. 
Komende maand hetzelfde recept waarbij de duurlopen op mogen lopen, de heuvels hopelijk wat vaker bezocht worden en er een laatste prikkel gegeven wordt aan het beetje snelheid wat er nog ergens inzit. 
Verder groeien, verder bouwen, de basis zo breed mogelijk maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten