maandag 14 april 2014

Enschede Marathon

En dan is het straks alweer 27 april 2014 en loop ik voor de zoveelste keer de Enschede Marathon. Een marathon waar ik mooie herinneringen aan heb. Als wedstrijdloper de strijd aangegaan met neefje Michiel Snuverink of met clubgenoten waaronder Detmar Roessink. Hans op de fiets. Marjolein op de fiets. Als wedstrijdloper het zonlicht uit zien gaan op 40 kilometer. Mijn vrouw stond bij me en ik herkende haar niet meer. De slechtste eindtijd ooit. Persoonlijke records gelopen. De editie op en neer naar Hengelo, misschien wel het dieptepunt van deze marathon. De marathon die samenviel met de verjaardag van onze zoon. Zijn verbaasde gezicht toen ik even stopte om hem een extra cadeautje te geven en het publiek spontaan lang zal hij leven inzette. Het stuntje van eerst de marathon lopen als pacer in 3.15 en aansluitend de halve marathon als pacer in 1.55. Zuslief als trouwe superporter. 

Zoveel herinneringen aan de Enschede Marathon.

En ook dit jaar staan we straks weer te popelen om op pad te mogen gaan. In het voorste startvak, klamme lijven, gespannen koppen, fans achter de hekken. Op weg, de kalmte bewaren, in een ritme zien te komen, aanmoedigingen beantwoorden met een grijns. Langs Runnersworld op weg naar Lonneker, de molen, naar de Miro, Glanerbrug, de volkswijk en weer terug naar Enschede om de tweede en laatste ronde in te gaan.
Goed drinken, gels nemen, koeling zoeken, kopwerk doen en linkeballen.

Dit jaar wordt toch ook weer een mooi jaar.
Met een grote groep lopers hebben we toegewerkt naar deze marathon. Namens Ac-tion Enschede zullen er minimaal tien wedstrijdlopers aan de start staan. Minimaal zes moeten er binnen de drie uur kunnen finishen. Daarnaast zullen veel clubgenoten als recreant of op de andere afstanden schitteren.

De komende dagen hoeft er niet zoveel meer. Beetje lopen, in beweging blijven en vooral ongelofelijk veel speculeren.

De dinsdag na de marathon staan we dan weer op de atletiekbaan. Wonden worden gelikt en gedeeld. Overwinningen gevierd en bewonderd. En als houte klazen worden er een paar rondjes op de atletiekbaan ‘uitgelopen’. Het zal meer op strompelen lijken, de uitzondering daargelaten die net doet alsof hij nog volledig fit is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten