Wel, niet,
wel, niet.
Soms is de
beslissing om niet te gaan trainen moeilijker dan de beslissing om wel te gaan.
Eigenlijk is er bijna nooit een goede reden om
niet te gaan. Geen zin? Hoezo geen zin? Elke training is als een klein
puzzelstukje in het grote geheel. Een
klein blokje van de pyramide op weg naar
de top. Geen enkele training staat op zich. Ze vormen een onderdeel van het
weekprogramma, van een cyclus van weken, van maanden, van rustperiodes naar
intensievere trainingsweken, naar wedstrijdpieken.
Geen zin
vormt geen onderdeel van dat programma.
Net zoals
slecht weer ook geen reden is. Regen, wind, hitte. Als atleet pas je je aan.
Alléén ijzel; bij ijzel ga je beter niet trainen.
Toch kwam al
fietsend vanuit mijn werk naar huis plots de beslissing opzetten om vanavond
niet te gaan trainen. De beslissing om de knie die toch wat aan het zeuren is
een avond vrijaf te geven. De beslissing om een vervelende aanhechting in de
heup tijd te geven volledig te laten genezen. Alternatieven komen en gaan. In plaats
van een intensieve baantraining een mooi duurloopje in donker buitengebied…. Samen
met de hond een uurtje gaan rennen …. Een flinke krachttraining ….ze komen, worden
overwogen en af geserveerd. Ik voel dat het beter is om vanavond echt helemaal
niet te trainen.
En op het
moment dat ik het met mijn meisje gedeeld heb is het werkelijkheid geworden.
Plots heb ik
tijd om voor ons beide te koken (onze zoon is wel gaan trainen en heeft al
gegeten).
Plots heb ik
tijd om de hond uit te laten.
Plots heb ik
tijd voor een bakkie koffie en bedenk ik me dat ik nu al zin heb in de training
van morgen en al helemaal uitkijk naar de 50 kilometers over de Duitse heuvels op zondag .
Plots extra
tijd …..
Nu je de puzzel als metafoor gebruikt is het ook goed om die puzzel eens van een afstandje te bekijken; dan zie je dat die zelfs met één of enkele missende puzzelstukjes toch een heel compleet beeld vormt. Als je blijft hangen in dat ene missende stukje zal je inderdaad het grote geheel missen en het nooit als voldaan zien. Gretigheid is goed, luisteren naar je lichaam een levenskunst die de echte toppers van de net-geblesseerden-voor-de-top 'Spartaans' zal onderscheiden.
BeantwoordenVerwijderen