woensdag 20 april 2016

Enschede Marathon 2016

Het is de moeite waard om over deze marathon een stukje te schrijven. Een groot aantal clubgenoten had naar deze marathon toe gewerkt en hoewel mijn doel dit voorjaar pas eind mei gepland staat was deelname aan de Enschede Marathon een mooi tussendoel in de trainingen. Tot de marathon wilde ik dan ook wekelijks minimaal één intervaltraining blijven doen.

Dinsdags voor de marathon kwamen we met een tiental lopers even bij elkaar om plannen te smeden. Ik meldde gekscherend dat ik voor 2.55 zou gaan hoewel mijn doel was het clubrecord te verbreken (2.58.48). Volgens mij was dat haalbaar zonder al te veel ‘schade’ op te lopen en de trainingen na de marathon weer snel op te kunnen pakken.


Meteen liepen we in een grote groep met tempomaker Peter Ligthart (ook 50+). Ik zat lekker in de groep, beetje voorin maar met voldoende lopers voor me om lekker te kunnen profiteren. Ontspannen, beetje kletsen en ‘klieren’, naar achteren laten afzakken om wat drinken aan te pakken van dochter Janeri die me op de fiets begeleidde (mag officieel niet maar wie kent me nou in Enschede). Ontspannen, lekker hard en we kunnen aansluiten bij een groep voor ons met oa. Joost Posthuma (clubgenoot) en Jeroen Machielsen (loopmaat en net 50+ dus concurrent). Op 19 km moet is toch even een pisstop maken (50+ hé) en sluit aan bij een groep met oa. clubgenoot John Slot. Met de wind van voor is het niet slim om weer aan te sluiten bij de snellere groep en dus is het wachten tot km22. Tussen mij en de groep (300 meter verder) lopen drie ‘losse’ lopers en hen gebruik ik als springplank. Het duurt toch een aantal kilometers (in 15 kmh) voordat ik aansluit en net op dat moment versnellen zij ook iets. Grrr, naar voren en in de tweede rij proberen weer wat op adem te komen. Hoewel het zwaar wordt toch even een ‘praatje’ met Peter, Jeroen en Joost maken al is het maar om ze een beetje te klieren.




Na 32 km mag Joost van zijn begeleider los gaan. Hij vliegt vooruit en neemt een jonge loper in zijn kielzog mee. Zal ik? De jonge loper moet lossen bij Joost en vormt mijn springplank. Joost houdt het tempo hoog (ruim 15 kmh) en met moeite sluit ik aan. Ook nu even ‘kletsen’, verder rest alleen maar VOLGEN.
 
We krijgen clubgenoot Melvin in zicht. Melvin !! Na het keerpunt in Glanerbrug stuiven we hem voorbij. Het tempo zakt iets, wind tegen tot de streep. Zal ik overnemen? Ik neem over, wil niet alleen maar profiteren.

En dan gebeurd iets wat ik niet bedacht had. Joost moet lossen. Door, door, door. In de verte loopt clubgenoot Sven en hij wordt het volgende focuspunt. Er naar toe en bij 40 km er voorbij. ‘Joost komt er weer aan’, hoor ik Janeri zeggen. Door, door, door, harder. Nog iemand inhalen, zelf ingehaald worden en dan is de streep er. 

 

Gelukkig staat John daar. De benen lopen vol, motorisch gaat het even wat stuntelig.

Wat een marathon. Ook andere clubgenoten lopen een geweldige race (Detmar, Edwin, Nico, Joost, John, Gerard, Erwin) en misschien minder dan verwacht Melvin en Sven. Wat een dag. Alleen hopen dat de spierpijn snel weg is want er moet nog wel wat getraind worden voor de lange looptocht eind mei.
 

1 opmerking:

  1. Mooi dat ik hier in dit verslag in je roem mag delen Arie. Af en toe leek het wel of ik naast de kroonprins aan het draven was, onderweg leek iedereen je te kennen. Voor mij was het misschien niet mijn snelste marathon, wel met afstand de gezelligste. Succes met je aanstaande ultra en hopelijk tot in 2017. "Same place,another pace", het ultieme doel ligt al klaar.

    BeantwoordenVerwijderen