De Twentse Ven’nloop is een kleine marathonplus loop. Vanaf
kampeerhuis De Meene wordt in drie tempogroepen gestart en naar believen kan
men na de eerste lus van een dikke 21 km in- of uitstappen. De tweede lus is
vervolgens bijna 25 km en alles bij elkaar loop je over alle mooie venen rondom
Buurse. 
De snelste groep ging weg op 10 kmh en samen met onder andere
loopmaten Simon en Freddie loop ik beide lussen. De routes zijn schitterend, we
ontdekken nieuwe paden en de organisatie is werkelijk voortreffelijk.
Bij de tweede lus krijg ik op een gegeven moment toch wat
stramme benen. Het tempo is net iets langzamer dan mijn duurtempo, de neiging
het gas even open te draaien wordt steeds groter.
Ook Freddie heeft wat
last van zijn benen en als twee jochies proberen we onze gids steeds opnieuw
uit te lokken iets sneller te gaan lopen. Naast hem lopen en net een pas voor
hem blijven. Bij modderige stukken stiekem wat versnellen en voor de groep
uitlopen. Elkaar een beetje duwen en trekken, geinen en klieren. We hebben
dikke pret als twee kleine ettertjes tijdens een schoolreisje. De gids komt meermalen nadrukkelijk voor ons
lopen om vervolgens het tempo opvallend naar omlaag te brengen. Olie op het
vuur en zo onopvallend mogelijk kruipen we weer naar voren. We fluisteren:
wanneer zal hij weer komen? AAH, daar is hij al.
Ons gedrag valt een beetje op. De anderen moeten er wat om grinniken en
verbazen zich erover dat we, na de marathonafstand, nog zoveel energie over
hebben. Het wordt hilarisch als Freddie
bijna gruwelijk op zijn plaat gaat. Nog net kan ik hem grijpen voordat hij
voorover de modder inslaat. We zijn ontembaar vandaag.
Twee mannetjes, beide
trainer en regelmatig druk met het begeleiden van sportgroepen, waren vandaag
zelf de etterbakjes. Misschien niet voor iedereen leuk (hoewel de schade wel
meeviel denk ik), maar voor een keertje ooh zo heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten