09-11

Nine Eleven is voor de Amerikanen natuurlijk een gedenkwaardige datum.

Het leek me wel aardig om in Deventer op 9 november 2014 een gedenkwaardige race neer te zetten en dus gewoon op pad te gaan voor een persoonlijk- en overall clubrecord.

Mijn persoonlijke record liep ik ook in Deventer (2011: 8.36). Het was dat jaar de bedoeling om in Winschoten te lopen maar door verdrietige familie omstandigheden week ik uit naar de atletiekbaan voor 250 rondjes van 400 meter.
Het overall clubrecord van Ac-tion staat al een aantal jaar op naam van D.Kroes (8.32 in Winschoten,1987). Niet geheel te vergelijken met een baanwedstrijd maar dat maakte mijn ambitie niet minder groot.

Meteen na de start hebben we een mooi groepje van drie man die allemaal rond de 12 kmh lopen (2 minuten per rondje). Toch gaat het tempo regelmatig omhoog richting de 12,5 kmh en dus gebruik ik een pisstop om ze te laten gaan en me op mijn eigen race te kunnen concentreren. Drie uur wedstrijd (en drie pisstops) verder loopt Wim Douw een rondje op mij voor. Ik loop tweede. Dankzij de voortreffelijke coacing van Gerard Koning weet ik dat het tempo strak is (net iets onder de twee minuten per rondje) en Wim wat wisselvalliger loopt.

Halverwege sluit ik weer aan bij Wim. Ik vind het te vroeg om een gat te slaan hoewel ik me wel sterk genoeg voel. Wim loopt weer weg en dat geeft toch even een dip. Wim pakt 600 meter op me. Zware rondjes volgen. Ontspannen, technisch goed lopen, blijven drinken en eten, eigen race lopen. Gerard, Rik en John doen goed werk.

Ik weet weer aan te sluiten bij Wim. Een gaatje is geslagen en het moment is er om de rollen om te keren. Rondjes onder de 2 minuten, het mag niet te snel gaan, de wedstrijd is nog lang. Er naar toe, erop en erover. Ik merk dat mijn pas weer sterk is en kan Wim snel op twee rondes zetten. Het wordt wel erg zwaar, de rondjes kruipen.

Focus. Een tijd onder de 8.15 zit erin. Concentreren, niet teveel op de nog te lopen rondjes letten.

Op mijn tafeltje heb ik als kleedje de Griekse vlag. Eindelijk gaat de laatste ronde in. Het wordt meteen maar mijn ere rondje met vlag. De pijn is weg, het rondje lijkt razendsnel te gaan en met een eindtijd van 8.13.40 ben ik super tevreden.

Een geweldige wedstrijd waarin we om de overwinning gevochten hebben. De Twin Towers stortten in na de aanslag op Nine Eleven. Samen met Wim bleven wij in onze strijd overeind met een stevige verbetering van onze PR’s en een mooi clubrecord.

Doe jullie best, Tionezen.