donderdag 4 september 2014

Kiertje


Trainen zonder een doel te hebben, ik kan het niet.  Ik had me bedacht dat trainen om gezond te blijven ook een doel kan zijn maar dat is zo weinig inspirerend dat dit doel na één dag vervangen diende te worden.
Nu ging m’n Spartathlon verzorger Hans plots trainen en afvallen. Hij had zich ingeschreven voor de Rutbeektriatlon en dat leek me wel een aardig ‘korte termijn doel’ om aan te gaan werken. En wellicht zelfs als opstap naar het echte werk: de hele triatlon. En dus moest er naast hardlopen ook gezwommen en gefietst worden. En dus moest er hard gefietst en lang gezwommen worden (hard zwemmen is weer een andere dimensie).
Keihard fietsen. Met benen die vollopen, hijgend als een paard, zere poten, zere rug. Altijd wind tegen. Het is me niet eerder zo opgevallen dat je op de fiets altijd wind tegen hebt. En na de training de fiets poetsen. Want triatleten zijn zuinig op hun spulletjes en willen er gelikt uitzien.
Lang zwemmen. Eerst nog in het zwembad maar al snel in buitenwater. Dankzij Freddy met een mooi rubber pak aan zodat alleen voeten en handen ijskoud worden. Eerst naar de overkant en vervolgens naar een andere overkant en dan naar het strandje en zo de hele plas over. Techniek oefenen, ademhaling oefenen, techniek blijven uitvoeren ook als de armen als lood naar de bodem zakken. Rechtdoor zwemmen, iets wat me nog de meeste moeite kost.
Het is best leuk. De meer ervaren fietsers en triatleten voorzien me gul van materiaal en advies. Ze nemen me op sleeptouw, geven complimenten en grijnzen als ik ook een keer op kop ga rijden. Mijn lichaam is gul met extra porties spierpijn. Vooral de schouders en bovenbenen laten zich voelen. Ik sta piepend en krakend op: wat een gezondheid.
Ondertussen probeer ik ook weer wat loopsnelheid op te bouwen. Na maanden het accent op duurvermogen gelegd te hebben voelen de tempo’s op de baan zoals harde tempo’s op de baan moeten voelen: alles behalve comfortabel.
Menig avondje lag ik uitgeteld in mijn bed. Is dit leuk? Ja, eigenlijk is dit best leuk. Is dit het leukste? Nee, eigenlijk is dit niet het leukste.
 
En heel zachtjes gaat er een deurtje een heel klein beetje open  staan. Een deur die eigenlijk voor goed was afgesloten en op slot zat. Het was klaar, het was goed zo, het was over en uit. Iemand heeft de sleutel omgedraaid en die deur toch weer  op een piepklein kiertje gezet.
 

1 opmerking:

  1. Ha, kijk, zie! Zeg nooit nooit. Waarom het me iets kan schelen wat een ander doet, en in dit geval nog wel een ander die ik helemaal niet ken, geen idee, maar dit bericht doet me deugd. Laat maar lekker een poosje op een kiertje staan, je ziet vanzelf wel of ie toch weer dichtvalt of verder openpiept.

    BeantwoordenVerwijderen