dinsdag 10 december 2013

De cross


Een spandoek bedrukt met START en aan de andere kant met FINISH.
Lintjes om de te lopen route te duiden.
Een perceel bos, aangevuld met wat zand, modder, landbouwgrond, greppels en heuveltjes.
Een kudde mannen en vrouwen, jongens en meisjes.
Een startschot en kijken wie het snelste de vooraf bepaalde hoeveelheid rondjes kan rennen.
Een handvol publiek.
Meer heb je niet nodig.

De cross.

Het wintervermaak voor menig baan- en wegatleet.
Zo hard mogelijk rennen over onverharde ondergrond.
Het liefst op cross spikes.
Het liefst in singlet en korte broek.
Na afloop koffie of thee, een appel of een mandarijn. Smerige benen en natte sokken.
En soms voor de winnaars een tas met boodschappen.
De cross betekent: niet moeilijk doen, nummer opspelden en lopen.

Ik betrapte mezelf erop dat ik meer verwachtte, ook van deze crossjes.
Als ’s-avonds de uitslagen nog niet op internet staan …
Als de uitslagen niet kloppen ….
Als de informatie op de site anders is dan tijdens de wedstrijden ….
Als de competitie prijzen een klein bekertje blijkt te zijn …
 
We worden door de grotere, professionelere wedstrijden verwend.
Ik gedraag me verwend.
De cross moeten we koesteren.
Voor een paar euro een lekkere en leuke wedstrijd lopen.
De competitie aangaan, voor de einduitslag knokken en vechten.
Omkleden in een schuur, snert na afloop en stoere verhalen uitwisselen.
Dat is de cross.

Zo moet de cross blijven.

Foto: Suus
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten