Inspiratie

Soms is even wat minder. Lijkt de weg er naar toe eindeloos veel langer dan de weg die afgelegd moet worden. Duren lange duurlopen veel te lang en lijkt er geen einde te komen aan de lange, welliswaar goed uitgedachte, reeks trainingen. Op die momenten zoek ik wat inspiratie buiten mezelf op. Filmpjes op YouTube van oa. de tocht van Lieven. Artikeltjes op internet over bijvoorbeeld 'how the West(ern) was won'. Op die momenten vind ik inspiratie in mijn omgeving. Atleten bij Ac-tion die zich serieus voorbereiden op hun aankomende marathon. Tri-atleten die voor Almere gaan. De Boekelose topschaatster. M'n trainert die zo graag zou willen en me laat inzien dat hetgeen ik weer kan 'om jaloers op te zijn' is. Mijn team die volledig bereid zijn me te helpen, straks in de warmte, in de nacht weer richting de warmte. De Jeroenen, toppers op ieder hun eigen gebied. En natuurlijk wereldtopper JAL die een wedstrijd over 75 km gewoon met een gemiddelde van ruim 15 kmh loopt. En dus trek ik die zondag de deur achter me dicht, op weg naar Losser. De benen stram, achilles stijf maar met voldoende inspiratie. Het gaat langzaam maar als ik op mijn klokje kijk staat er toch 11 kmh. Zo langzaam gaat het dus niet. Lopend naar Losser, 16 rustige kilometers. Startnummer ophalen, een klein versnellinkje over het voetbalveld, snel de bijna vergeten steunkousjes aandoen en wat grappen aan de start. Een klein rondje van 1 km. Er wordt gevraagd of ik vandaag snel wil lopen? "Nee, lekker rustig" is het antwoord wat verwacht kon worden. Het gaat lekker, 12-e/ 13-e plaats. Na het rondje volgen 4 rondjes van 5 km en eigenlijk is het hele verhaal er eentje van strak tempo draaien, opschuiven in het veld, bochtjes strak aansnijden, gaatjes slaan en weer op jacht naar de volgende loper. Ik heb geen idee hoe hard het gaat. Ik loop zonder horloge, zonder tijd. De laatste ronde lukt het niet het gat met mijn voorganger te dichten en wordt ik zesde in 1.27. Drinken, omkleden, rugzakje om en weer naar huis. Oei, de benen zijn moe maar het hoofd is fris. Blikje drinken, kilo-tje pruimen bij het kraampje aan de weg, iedere 4-5 kilometer even een stukje wandelen. De benen zijn moe, het hoofd zit in Griekenland.